Tweede reisverslag uit Nepal
Door: Annemieke van Dasler
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
01 Februari 2015 | Nepal, Ratmate
Ik kom net terug van een weekendje Kathmandu met Judith en Annelies (twee andere vrijwilligers hier). En dat was me het weekendje wel! Gister hebben we lekker rondgelopen en geshopt in Thamel (de backpackerswijk) en daarna lekker van het zonnetje genoten in the Garden of Dreams! Dat is een soort grote tuin waar je lekker kunt zitten, liggen en, zo hebben we wel gemerkt, ongeveer de enige plek waar Nepalese stelletjes in het openbaar met elkaar zitten. In principe is dat hier in Nepal in het openbaar namelijk not done. Maar hier zat er zelfs een stelletje helemaal verstopt onder 2 sjaals, alsof ze dan niet in het openbaar waren ofzo! Heel grappig! Wat ook heel grappig was, was alle chinezen die hele fotoshoots hielden in de tuin.
'S avonds zijn we nog gezellig met Jelle, Jaromir en Sidney (3 andere vrijwilligers) en Raju uit eten geweest. Dit was echt heel gezellig! Er was lekker eten en als hoogtepunt: live muziek! Van Nepalese nummers tot bekende covers (tears in heaven, hey jude), ze konden het allemaal en waren echt goed!!
De volgende ochtend Konden we eens een keertje uitslapen, waren we alsnog vet vroeg wakker.. Dus om half 9 (terwijl we tot 12 uur konden uitchecken) stonden we klaar om te gaan. We gingen lekker ontbijten bij het koffietenje van gister! Het waren echt een beetje Amerikaans/Engels-achtige ontbijtjes, maar dat was prima! We kregen een soort rösti achtig iets en een croissantje met daarin scrambled eggs en bacon (we hadden verwacht dat dit ernaast zat maar was alsnog lekker). En natuurlijk lekkere koffie (eindelijk weer)!!
Daarna hebben we als echte toeristen lekker rondgelopen door Kathmandu. Maar wel echt door de kleine straatjes waar allemaal schattige tempels verborgen lagen in zijstraatjes en door de winkelstraat die vooral voor Nepalezen was! Overal werden sari's en mooie bedels verkocht voor bij het trouwen. En bij elke tempel, zelfs de allerkleinsten pal naast de straat, was er wel een Nepalees aan het bidden. De tempels waren boeddhistisch en hindoeïstisch. Van mooi tot enorm onder het stof óf helemaal bedolven onder de duiven. Zo erg dat je letterlijk geen stap kon zetten zonder dat er duiven zaten, echt de hele tempel en het plein waren bezaaid!
Bij een tempel werd er zelfs een offer gedaan met allemaal vers fruit! Heel bijzonder om te zien en ik was stiekem wel blij dat het gewoon vers fruit was en geen dier oid. Helaas, een paar straten verder lagen er bij een kraampje allemaal geiten hoofden op de tafel... Echt heel bizar om te zien. Het ergste was zelfs nog op de terugweg in de bus. Toen zagen we een geit die onthoofd was en opgehangen aan een paal.. Heel naar! Ik vind het toch maar vreemd om zo te offeren..
Maar terug naar onze tocht door de straatjes van Kathmandu. Het einde van de route kwam uit bij het bekende Durbar square, met heel veel hindoeïstische tempels. Hiervoor was de entree 750 rupees en ik wilde er zelf niet per se in omdat ik al in Bhaktapur op Durbar square was geweest. Dus we stonden even te overleggen vlakbij een entree poortje en besloten om niet naar binnen te gaan. Toen wilden we weglopen, maar opeens begon de kaartjesverkoper vanuit zijn hokje heel hard te schreeuwen dat we daar niet heen mochten omdat we dan moesten betalen. Dus wij liepen een straatje verder en kijken opeens om ons heen: hé, we zijn op Durbar square! Oeps! Blijkbaar dus toch via een sneak route binnengekomen! Konden we toch nog even wat fotootjes schieten :).
'S middags hebben we nog met de jongens thee gedronken op een klein pleintje. Terwijl we daar zaten werd Raju (de nepalese jongen) ineens gewaarschuwd dat het meisje naast ons (er zat een meisje van een jaar of 8 met steentjes te spelen) een hele goede dief was! Nou dat vond ik wel even schrikken! Zo'n klein schattig meisje! Echt ongelofelijk dat dat op zo'n leeftijd al gebeurt..
Mijn tijd in het ziekenhuis vliegt trouwens echt voorbij! Morgen is alweer m'n laatste dagje.. Echt een heel gek idee! Dat betekent dat ik hier dus alweer vier weken zit..
Ik wilde nog heel graag naar OK (operatiekamer) dus de week ervoor heb ik al mijn moed verzameld en aan de hoofdarts gevraagd of ik op OK zou kunnen kijken. Dit mocht! Dus vorige week dinsdag en woensdag ben ik de hele dag op OK geweest! Ik had geluk, want er waren geen artsen in opleiding dus ik kon alles heel goed zien! En Holly (een Amerikaanse orthopeed in opleiding die ook bij mij in huis woont) was er, dus zij kon me ook dingen uitleggen! De OK kleren voor vrouwen zijn hier blijkbaar echt heel lelijk (die voor mannen overigens niet).. Ik had een soort tuniek die tot m'n knieën kwam in een soort turquoise met een broek in drollenvanger model. De crocs eronder en niet te vergeten een hoofd- en mondkapje maakten het echt compleet: beste outfit ooit!
De eerste dag heb ik een aantal heup operaties gezien. Eentje was heel heftig omdat een een infectie na een vorige operatie was opgetreden, waardoor een groot deel van de heup helemaal fibrotisch was. Dit werd er allemaal uitgeschraapt en geknipt en daarna werd er een 'cobra plate' met een stuk of 8 schroeven in het heupgewricht geboord! Echt heftig om te zien. Het bijzondere was dat de maat van de schroeven hier gewoon een beetje gegokt wordt met twee vingers ("Nou.. Ongeveer zo groot") en dat de schroeven met de hand erin worden gedraaid. In de USA, en waarschijnlijk dus ook in Nederland, gebeurt dit allemaal elektrisch. Als orthopeed in Nepal moet je dus aardig wat kracht hebben! Over elektriciteit gesproken.. Er is hier nu ongeveer 12-16 uur per dag geen stroom!! Power cuts noemen ze dat. In het ziekenhuis, zeker in de OKs, is dit er natuurlijk wel altijd, maar ook ik heb al meegemaakt dat midden in een operatie de stroom uitvalt en het dus even helemaal donker is en dus even helemaal niets meer werkt, totdat er is overgegaan op stroom via de generator! Ongelofelijk toch!
Mijn tweede dag op OK was nog indrukwekkender dan de eerste. Ik ben uiteindelijk zelfs tot kwart voor 7 's avonds daar geweest! De eerste was release van syndactylie (als een of meerdere vingers met elkaar vergroeid zitten), een hele precieze en mooie operatie waarbij ze de vingers van elkaar loshaalden en daarna een stukje huid van de buik gebruikten op de stukken vinger zonder huid.
Daarna keek ik bij een femur (bovenbeen) verlenging en dit was echt totaal anders. Het ging er bijna lomp aan toe! Er werden 6 schroeven in het bovenbeen geboord en daarna werd het bovenbeen met een soort beitel gebroken en werd er een soort constructie aan de buitenkant vastgemaakt.. Daarna konden ze aan de schroeven draaien zodat het bovenbeen met ongeveer 2 cm per maand wordt verlengd.
Twee heel bijzondere operaties. Allebei orthopedisch maar toch echt totaal verschillend! Dat vond ik wel heel leuk en bijzonder om gezien te hebben.
Dan, niet te vergeten, nog even over vorig weekend! Toen ben ik met Judith naar Chitwan national park, in het zuiden van Nepal, geweest. Damu bracht ons zaterdagochtend om 5 uur(!!) naar Kathmandu, zodat we van daaruit met de bus naar Chitwan konden. Dit was gelukkig een stuk aangenamer dan de local bussen én er was een mooi uitzicht, dus al met al was de 6-urige busrit prima te doen! Aangekomen in Chitwan werden we opgehaald door onze gids in zijn groene camouflage-jungle-pakje, heel leuk! Die middag gingen we al met hem op pad in het dorpje, waar de Tharu-stam als enige oorspronkelijke bewoners nog leefden (misschien nu zelfs wel een beetje uit commercieel belang, maar er waren nog wel typische hutjes waar ze in woonden). Ook gingen we richting het park en al snel zagen we twee krokodillen!! Niet veel later zag Krishna, onze gids, heel in de verte een neushoorn! Dus gingen we snel die kant op en jawel, aan de overkant van de rivier stond gewoon een heuse neushoorn lekker in de modder te banjeren!! Wij konden gewoon rustig aan de kant van de rivier zitten terwijl hij daar nog geen 30 meter verderop stond. Dit was echt een heel ander Nepal dan ik tot nu toe had gezien; in plaats van bergen de jungle!
De volgende ochtend begonnen we met een kano tripje, waarbij we heel veel mooie vogels en een krokodil hebben gezien! Daarna stapten we uit voor een heuse jungle walk. We hadden geluk, want wij waren de enige twee met onze gids.
Eerst legde de gids ons uit dat als we een neushoorn tegen zouden komen die ons zou aanvallen we 1. In een grote dikke boom moesten klimmen of 2. Achter een grote dikke boom moesten schuilen of 3. Als er geen grote dikke boom was; iets van jezelf (je jas of tas) op de grond gooien zodat hij hier naartoe gaat ipv naar jou, omdat dit naar je ruikt (in dit geval zelf natuurlijk wegrennen) of 4. Keihard wegrennen en geen geluid maken!
Als er een wilde olifant zou komen kon je beter niet in een grote dikke boom klimmen, want die zou hij toch wel over gooien. Wat je wel moest doen bleef voor mij een beetje onduidelijk, maar we zijn gelukkig ook niet aangevallen door een wilde olifant ;).
Als er een tijger zou komen, moesten we maar achter hem schuilen. Ook al had hij alleen een soort bamboe stok..
Nadat we even rondliepen zagen we een aantal hertjes met baby's. Best wel veel! Toen liepen we naar een soort schuilhuisje/uitkijktoren vanaf waar we nog meer herten zagen en ook pauwen. Ook was er hier een orchid tree. Orchid is blijkbaar illegaal en wordt vaak over de Chinese grens gesmokkeld en gebruikt voor medicijnen!
Daarna kwam het hoogtepunt van onze jungle walk!! We liepen verder, eigenlijk een beetje met het idee dat we niets 'groots' meer zouden zien. Opeens stopte de gids en werd hij super enthousiast! Hij riep: tiger tiger, come, tiger tiger!!! En daar stond hij: een grote tijger! Heel bijzonder! Maar echt binnen de seconde dat ik hem zag was ie ook alweer weg. En toen begonnen ook direct de herten een alarmeergeluid te maken, wat ze blijkbaar altijd maken als 'alarm' als er een tijger was. Daarna konden we precies zien aan de voetsporen waar de tijger had gestaan! Echt heeel vet!! En de gids was echt super enthousiast, dat was heel leuk! Hij zei dat ie maar 9x per jaar een tijger ziet, terwijl hij elke dag in het park rondloopt. Dus wij hebben echt heel erg veel geluk gehad!!!
Na van de schrik te zijn bekomen (het moment dat ik de tijger zag kreeg ik echt een enorme adrenaline rush. Aan de ene kant was ik super enthousiast en wilde ik gaan kijken, maar aan de andere kant dacht ik: aaaah zo dichtbij, straks valt hij ons aan!) liepen we iets verder en bleven daar even wachten omdat het te gevaarlijk was om vlak achter een tijger aan te lopen. Vlak daarna kwam een grote groep met Chinezen en Australiërs aan. Zij waren natuurlijk allemaal super jaloers, zij hadden niets gezien! Zij waren ook echt allemaal in rode jassen gekleed (het enige wat je niet mocht dragen was rood en wit) en waren super luidruchtig, heel typisch..
Het hoogtepunt van dit weekend was voor mij dus duidelijk bereikt!
Maar hierna mochten we nog een elephant ride doen. We zaten maar liefst met z'n vieren plus 'bestuurder' op een olifant! Ik voelde me wel een beetje schuldig terwijl ik op die olifant zat... Het arme beest! De 'bestuurder' had ook echt een flinke stok met een punt eraan om hem door te laten lopen. Heel naar! Gelukkig gebruikte hij die niet vaak. Hij zat wel de hele tijd met zijn voeten achter de oren van de olifant te duwen. Het eerste stuk voelde vooral zielig omdat we echt door een bos liepen wat net zo goed Nederland had kunnen zijn.. Gelukkig gingen we toen nog een keer de rivier over en eigenlijk toen dacht ik dat de safari wel afgelopen was. Maar toen begon het leuk te worden! Toen gingen we echt over kleine paadjes en zagen we heel veel herten en zelfs jonge baby hertjes! En heel veel schattige aapjes. Het leuke was dat ze helemaal niet wegrenden voor ons. Voor de olifant rennen ze in principe niet weg en ons zien ze niet omdat wij op de olifant zitten.
Kortom, echt een top weekend gehad in Chitwan!
Morgen heb ik dus nog m'n laatste dagje in het ziekenhuis en dan ga ik vanaf zaterdag een de Poon Hill trekking, door de Himalaya, doen vanuit Pokhara. Ik ben heel benieuwd hoe dat is en heb er heel veel zin in!!
Liefs en groetjes,
Annemieke
-
02 Februari 2015 - 18:28
Marit :
Oeh alweer laatste dagje ziekenhuis! Klinkt echt heel vet allemaal An! Ook dat je die operaties hebt gezien en dat het er nog zo haast middeleeuws aan toegaat daar! Heel veel plezier met de trekking! Maak wat mooie foto's dan zie ik die de 18e wel!! Schiet al op! Geniet er nog van daar!!! dikke kus en knuffel uit Amsterdam :) -
17 Februari 2015 - 19:37
Fuuk:
Heeee Annemieke,
Super leuk verhaal:) Goeie sog ook, ik zit in de bieb te studeren (soort van; ik heb weleens productievere dagen gehad), maar mensen kijken wel een beetje geïrriteerd omdat ik hardop aan het lachen was net. Die outfit hahaha zeg alsjeblieft dat je dat hebt vastgelegd! En ook die mogelijkheden om aan een tijger/olifant te ontsnappen, echt hilarisch, ik zie het helemaal voor me. Gelukkig hoefde je ze niet serieus toe te passen. Hier in Nederland gaat alles goed, ik word jaloers van alles wat je daar mee maakt. Ik heb trouwens wel leuk nieuws gekregen net: ik mag mijn minor in het buitenland (Indonesie!!) gaan doen dus ik ga waarschijnlijk in augustus ook weer een half jaartje het land uit!
Nou super veel plezier daar en blijf bloggen schrijven!:)
xxxxxxxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley